La tendaron partoprenis 55 personoj de cxiuj agxkategorioj, kiuj formis belan "familion". Cxeestis partoprenantoj el 6 landoj: Hungario, Germanio, Litovio, Pollando, Slovakio kaj Cxehxio. Dum la tendaro okazis kursoj de Esperanto. Kompreneble dum kelkaj horoj de kvar tagoj, dum kiuj okazis la kursoj, oni ne povas ellerni la lingvon. Sed por komencantoj ili estas konvena enkonduko al lernado de la lingvo. Por ceteraj ripetado kaj ebleco por praktiki konversacion. 

Inauxguro de la tendaro okazis sabate vespere. Dank´ al Dio la vetero estis senpluva, do favora. Antaux ni estis dimancxo, tre grava tago ankaux en la tendaro, cxar estis anoncita vizito de grava kaj tre kara persono - la episkopo Jozefo Hrdlicxka el Olomouc. Kaj fakte, li plenumis la promeson kaj jam duan fojon vizitis tiun tendaron. Estas preskaux nekredeble, ke la
episkopo dedicxu la dimancxan antauxtagmezon al vizito de tendaro. La episkopo Jozefo per dimancxa vizito de la tendaro esprimis grandan favoron al aktivadoj de la katolikaj esperantistoj. Je la 10-a horo okazis en la tendara Kapelo de Fatima Madono esperantlingva Sankta Meso, celebrata de episkopo Jozefo kiel dankesprimo por ricevitaj gracoj kaj benoj de la katolikaj esperantistoj dum la 20-a jarcento kaj ankaux intence de mortintaj esperantistoj. Fine de la Sankta Meso okazis renovigo de la sinkonsekro de esperantistoj kaj de la katolika E-movado al la Senmakula Koro de la Virgulino Maria. Post tiu cxi spirite profunda travivajxo okazis tre interesa interparolado kun la episkopo kaj komuna tagmangxo. Tia belega komenco de la tendaro donis certecon, ke la tuta tendara restado farigxos bela travivajxo. 

Dimancxe posttagmeze okazis en la tendaro du gravaj eventoj: konferenco de junulara organizajxo IKUEJ (Internacia Katolika Unuigxo de Esperantista Junularo) kaj kunveno de Parlamenta Eklezia Rondeto de la Cxehxa IKUE-Sekcio. En la tendaro tiutage estis ankaux kara gasto, s-ano Miroslav Malovec, redaktoro de Starto - organo de Cxehxa E-Asocio. 

Post tagmangxo en domo de pilgrimuloj oni dumvoje vizitis Herbortice - lokon de unuaj naux Katolikaj E-Tendaroj, likviditaj perforte en la jaro 1977 fare de komunista tata polico. 

Plua tre interesa halto okazis en urbo Cxeska Trebova, kie oni vizitis Muzeon de Esperanto, danke al oferema esperantisto, gxia direktoro s-ano Pisxtora. 

Kaj lasta halto okazis en historia urbo Litomysxl, kie oni vizitis novriparitan cxefpregxejon, iaman katedralan sanktejon. 

Ankaux la venonta jxauxda tago estis tre bela. Posttagmeze oni vizitis (jam tradicie) proksiman vilagxon Horni Ujezd, kie en la loka pregxejeto okazis en Esperanto la Sankta Meso. Post gxi oni povis gxui antauxvesperan tempon cxe "bierfonto" en la naturo, kantante kaj interbabilante. Post reveno en la tendaron okazis nokta arbara ludo "Pado de la kuragxo". Felicxe, cxiuj revenis en la ordo en la tendaron. 

Por vendreda vespera cxefajra kunveno la tendaranoj preparis interesan distran programon. Pro pluvo gxi ne povis okazi cxe la tendarfajro, sed en la tendara mangxejo. Oni povas diri, ke spite de pluvo ne mankis bona humoro. 

Nu kaj la sabata tago estis la tago de adiauxo. Rapide forpasis la unusemajna tendara restado en bela naturo kaj en ecx pli bela amikeca etoso de la esperantistoj. Ni esperu, ke dum venontaj komencaj jaroj de la tria jarmilo la intereso pri Esperanto pligrandigxos, por ke oni povu denove reveni al organizado de dusemajnaj E-tendaroj. 

Dum disiro cxiuj reciproke sin adiauxis per la vortoj: "Gxis la revido venontjare denove en KET!". 

Ni do pregxu al la Sankta Spirito kaj fervore laboru intence de niaj belaj idealoj. Tio certe garantios okazigon de multaj pluaj tendaroj - nuntempaj esperantistaj oazoj de amikeco kaj frateca amo.
 

Ni versxajne rimarkis, ke en la unua legajxo kaj ankaux en la Evangelio aperas la vorto "pasxtistoj". Pasxtisto - jen la grava vorto de la Evangelio. Jesuo mem estas la plej bona asxtisto. Kaj mi rememoras, kiam foje dum la migrado en Slovakio mi observis gregojn kun pasxtistoj, kaj mi rimarkis, ke estas granda diferenco inter tio, kiel pasxtistoj pasxtas ov-brutarojn kaj kiamaniere la pasxtisto kondukas sxaf-gregon. Inter tio estas granda diferenco. Se tio estas bov-grego, gxi do estas unpelata per pasxtistoj helpe de bastonoj de malantauxe. La bovinetoj movigxas per mallerta, obtuza irado kaj ili devas esti encxese direktataj. Tute alimaniere tio aspektas, se la pasxtisto  kondukas gregon da sxafetoj. Li cxiam iras antauxe kaj la sxafetoj havas  iun instinktan econ iri post la pasxtisto.
 

Je la 15-a horo la gxisnuna prezidanto de IKUEJ frato Ingx. Atilla Szep el Hungario malfermas la konferencon. Cxeestas 11 vocxdonrajtaj IKUEJ-anoj. Unue oni akceptas la konferencordon. Kiel konferencgvidanto estis elektita frato D-ro Ulrich Matthias el Germanio, kiel protokolanto frato Pavol Petrik el Slovakio kaj kiel vocxdonkontrolanto frato Ludek Brada el Cxehxio.

Sekvis la raportoj de la prezidanto, kasisto kaj revizoro pri la jaroj 1998-2000. Cxiuj raportoj estis aprobitaj de la cxeestantaj membroj. 

Kiel la prezidanto de IKUEJ por nova oficperiodo 2000-2002 estis reelektita frato Attila Szep el Hungario, kiel la unua vicprezidanto estis elektita frato Pavol Petrik el Slovakio, kiel la dua vicprezidantino fratino Ingx. Zita Kotikova el Cxehxio. Kiel sekretariino estis elektita fratino Jana Koristkova kaj kiel estraranino por informado Blanka Horacxkova, ambaux el Cxehxio. 

Post la balotoj oni diskutis pri agadplano por la jaroj 2000-2002, pri financado, estontaj arangxoj de IKUEJ, pri informado kaj varbado de novaj membroj kaj plenumado de ceteraj niaj celoj. Je la 16-a horo frato Ulrich Matthias fermis la 3-an Konferencon de IKUEJ. 
                                                      Raportas Pavol Petri´k

Karel Otcxenasxek, cxefepiskopo de Hradec Kralove

koran dankon pro Via invito al vizito en la tendaro en Sebranice. Dum multaj jaroj mi observis tre atente viajn aktivadojn, ofte tre kuragxajn, memoferemajn kaj dangxerajn, kaj tiel despli admirindajn. Spirite (kaj en Spirito) mi estis kun vi. Vi scias, ke mi estis kaj estas, dum tuta mia vivo, minimume pasiva, sed konvinkita ideano pri internacia, aux pli bone supernacia lingvo - konvinkita samideano. Esperanto estas vera donaco de la Sankta Spirito kaj tiu koncepto estas por mi speciale kara, gxuste pro miaj personaj ligoj al la Katedralo de la Sankta Spirito.

Mi volus certigi vin, ke mi estos kunligita kun vi per la Spirito de la Vero, Braveco kaj Amo, samkiel ankaux kun nia cxiela Patrino kaj kun sankta Josefo, pri ilia helpo en plenumado de viaj kaj niaj planoj kaj tiel en plenumo de la intencoj de Dio.

Kompreneble, mi estos spirite kun vi kaj kun cxiuj samideanoj ankaux dum la kongresaj eventoj en Rimini kaj Romo.

Estime kaj kore salutas kaj benas           + Karel

La ludo komencigxis cxirkaux la dudek dua horo, kiam jam estis tute malhele. Frato Mirek komencis kunigi kuragxajn infanojn cxe la komenco de vojo. Gxi nunjare trovigxis en tute alia loko ol dum pasintaj tendaroj. Nelonge poste li komencis ekirigi la kuragxulojn tute solajn unu post alia la vojon en la arbara tereno. Gxi unue situis en pli malalta parto de la arbaro, signita per kandeloj. La unua timigilo atentanta lauxvoje estis la malgranda infano (pupo), tenanta brancxon, super la vojo. Post la mallonga pauxzo terure ekkriis Gxemegulo (Hejkal) kaj tuj malantaux li denove pendis infaneto, cxifoje je maneto. Poste oni trairis sxnuran barilon. La vojo jam komencis gvidi la kuragxulojn al arbarsuprajxo. Dum alproksimigxo al gxi io subite klakis antaux la kuragxulo aux jam malkuragxulo. Sur la monteto estis videbla lumo, sed kien plu iri? Tiumomente aperis mistera persono, cxe kiu la lud-partoprenanto devis sin subskribi por ricevi signon, kiudirekte sekvi la vojon. Kaj finfine la lasta surprizo estis sorpoj, falintaj sur la korpon de la jam certe timplena kuragxulo. 

Post nelonga distanco, atinginte la ceterajn ludantojn, la travivitan timon anstatauxis agrabla sento de heroeco. Post  veno de la lasta ludanto al la celo, la kuragxaj infanoj kun 

Tiel do finigxis la pado de la kuragxo, felicxe sen vivperdoj. Kompreneble, neniu volonte malkasxis, ke tamen estis momentoj, kiam pro timo la koro forte batis en la brusto. Nu kaj cxu eventuale la pantalono ne restis tute seka, tion malkasxis kompreneble neniu. Tamen mi esperas, ke la ludo "Pado de la kuragxo" placxis al cxiuj gxiaj partoprenintoj, kaj ke gxin oni ofte rememoros. 

Kaj fine tamen malgranda bilanco. La vojo, kiu situis en du partoj de la arbaro, estis longa cxirkaux du kilometrojn. La ludo dauxris pli ol tri horojn, partoprenis gxin pli ol dudek kuragxaj tendaranoj kaj kvin timigantoj. Venonttage ricevis cxiuj gxiaj partoprenantoj dolcxan premion. Do ne hezitu, kaj dum venontjara tendaro ankaux vi, kara leganto, povos elprovi vian kuragxon! 
                                                      Ludek Brada
 

Vendrede la 18-an de auxgusto en antauxvesperaj horoj kolektigxis 40 personoj el diversaj lokoj de Slovakio kaj Cxehxa Respubliko en Salesana Domo en Zilina. Cxeestis ankaux cxiujara partoprenanto de tiuj renkontigxoj frato Herman J. Horrix el Germanio. Post la Sankta Meso en salesana pregxejo kaj post la vespermangxo okazis amikeca programo kun komuna kantado.

Sabate matene okazis solena inauxguro de la renkontigxo, kiun cxeestis ankaux Direktoro de la Salesana Domo. Poste gxis la tagmangxo okazis komuna kunveno de la Cxehxa kaj la Slovaka IKUE-Sekcioj. Komence de la kunveno la prezidantoj de ambaux sekcioj - D-rino Magda Sxaturova kaj Miloslav Sxvacxek - informis detale la cxeestantojn pri aktivadoj de ambaux sekcioj. Oni ankaux multe diskutis pri aktualaj temoj tiel, ke la tempo por la kunveno rapide pasis.

Post angxelusa pregxo kaj tagmangxo okazis komuna fotografado kaj perbusa ekskurso. Unue oni vizitis proksiman kastelon Budatin kun belaj ekspozicioj rilatantaj regionon de Zilina. Precipe interesa estas rara ekspozicio pri dratumarta metio. Kun Budatin kaj Zilina konatigos vin sekvaj artikoloj.

Dua celo de la ekskurso estis vizito de historie interesa kaj bela pregxejo en Teplicxka. Tiun pregxejon vizitadas multaj ne nur enlandaj, sed ankaux eksterlandaj vizitantoj, por vidi post kelkaj jarcentoj nebalzamitan kaj tamen nedisfalintan En la semajnfinaj tagoj de la 18-a gxis la 20-a de auxgusto korpon de Zofia Bosnakova, kusxantan en la cxerko de la pregxeja kapelo. Pro historie dokumentitaj bonfaroj de Zofia estis komencita sxia beatproceso; laux informo de tiea 

Kaj la tria vizitita loko estis bela, tute nove konstruita pregxejo en Zilina - Solniki. Tie ni speciale pregxis por jxus kulminanta la monda pilgrimo de la junularo en Romo. Nia operkantisto frato Miroslav Smycxka tiucele kantis kanton "Marsxo de la kristana junularo", origine verkitan kaj komponitan en la jaro 1999 de pastro Ferdinand Hrusxat kaj tradukitan en la jaro 2000 de frato Josef Cink, la membroj de la Cxehxa IKUE-Sekcio. Tiamaniere ni spirite kunigxis kun la pilgrimanta junularo en Romo. 

Post reveno el belega ekskurso sekvis la Sankta Meso en la pregxejo de Salesana Domo. Post gxi kaj post  espermangxo okazis koncerto, prezentita de frato Miroslav Smycxka. Gxi havis du partojn. La unua belega parto kun spiritaj kantoj okazis en la kapelo, la dua parto kun nespirita enhavo okazis en la salono. 

Post dimancxa Sankta Meso kaj matenmangxo okazis lasta programo de la renkontigxo -la prelegoj. Prelegis fratoj Miroslav Smycxka, Miloslav Sxvacxek, Ingx. Jan Kalný kaj Ingx. Vladimir Nemec. Proksimigxis tagmezo kaj kun gxi ankaux fermo de la renkontigxo. La dankoj kaj dankemo pro la belegaj tagoj en Zilina apartenis al arangxantoj, al frato Ingx. Vlado Nemec kaj ceteraj gesamideanoj de la gastema urbo Zilina. Frato Sxvacxek invitis la cxeestantojn al venontjara 4-a renkontigxo, unua en la 21-a jarcento kaj 3-a jarmilo, kiu plejversxajne okazos septembre en Krizanov, naskigxloko de sankta Zdislava - cxiela patronino de la familioj. Kun kontento kaj gxojo en la koro ni povas konstati, ke tiuj renkontigxoj multe kontribuas al reciproka
pozitiva kunlaboro de ambaux IKUE-sekcioj, ecx spite de nunjare nekutime altaj varmegoj. Do gxis la revido venontjare septembre denove en Cxehxio! 

Krom iamaj 3 malnovaj pregxejoj en la centro de la urbo estis en la kvartalo Solinky finkonstruita nova pregxejo, alia pregxejo estas konstruata en la kvartalo Vlcxince. Sed dimancxe estas celebrataj Sanktaj Mesoj en diversaj stabilaj aux provizoraj kapeloj. Dum dimancxo en la urbo estas celebrataj en diversaj lokoj 34 Sanktaj Mesoj. Novan pregxejon en la kvartalo Vlcxince havas grekkatolikoj. Sed siajn diservojn havas ankaux protestantoj, adventistoj, apostola eklezio, frata eklezio, kristanaj korporacioj kaj judoj.

Tiom koncize pri la gastema urbo Zilina.

La plej malnova parto de la kastelo estas granda kvaretagxa turo - cilindroforma (alteco 20 m, diametro 12 m, dikeco de
muroj 2 m), kiu estis konstruita en la duono de la 13-a jarcento. La unua posedanto de la kastelo estis regxo. Sed jam komence de la 14-a jarcento okupis gxin Matusx Cxak el Trencxin. Jam en tiu tempo oni supozas pluan evoluon de la kastelo. La turon oni fortikigis per cxirkauxiganta murego kaj samtempe oni konstruis gotikan palacon en la orienta parto de la kortego. La kastelo farigxis signifa fortikajx-konstruajxo. Post la morto de Matusx Cxak el Trencxin la kastelo farigxis denove la posedajxo de la regxo gxis la jaro 1436, kiam gxin Zigmund Luksemburga donacis al Juraj el Hatne. La eksterajxo de la kastelo malrapide sxangxigxis, oni alkonstruadis pluajn partojn kiel nordan duetagxan alon kaj okcidentan renesancan palacon, kiam la kastelo apartenis al la familio Sunoga.

Dum la burgxa revolucio en la j. 1848-49 estis la kastelo Budatin alterne kelkfoje okupita de hungaraj gvardioj kaj de la imperia armeo.

La 10-an de januaro 1849 la imperia armeo fugxante el la kastelo kauxzis incendion, dum kiu la kastelo plene forbrulis. Parte gxi estis rekonstruita cxirkaux la j. 1870 kaj la plenan rekonstruon faris gxiaj posedantoj nur en la j. 1920-22, kiam la kastelo ricevis nunajn trajtojn. Post la forigo de ruinoj de la supra parto de la baroka-klacisisma kastelo oni konstruis sudokcidentan alon en la historiisma stilo kaj arkadojn por la frugotika palaco.

La plena kaj lasta renovigo okazis en la jaroj 1966-76. Nuntempe estas en la kastelo Budatin sidejo de la Vah-vala muzeo, kiu cxi tie havas siajn soci-sciencajn ekspoziciojn.

Estimataj gesamideanoj! Mi kaj miaj junaj Esperanto-gelernantoj salutas vin cxiujn kaj bondeziras grandajn sukcesojn en la laboro de la 19-a Katolika E-Tendaro en Sebranice.

P.S. Miaj Esperanto-gelernantoj (13-16j.) deziras korespondi kun gesamideanoj de via lando (la agxo ne gravas). Se estos intereso, mi nepre sendos iliajn adresojn.